عطر و ادکلن‌های تلخ و شیرین چه تفاوت‌هایی دارند؟

هنر آرایش صورت و بدن، برای نخستین بار در تاریخ، توسط مردان ابداع شد. مردم نئاندرتال یا انسان‌های اولیه اولین مردمی بودند که از رنگ سرخ استفاده می‌کردند و استخوان‌های مردگان خود را رنگ می‌زدند. آن‌ها با همین رنگ، صورت و بدن خود را هم آرایش می‌کردند. شاید آرایش کردن به قصد زیبا کردن خود برای اولین بار توسط زنان مصری آغاز شد. در تصاویر به دست آمده واضح است که زنان این سرزمین از رنگ سرخ برای گلگون کردن لب‌ها و گونه‌ها و از رنگ سیاه برای تیره کردن چشم‌ها استفاده می‌کردند. رنگ سیاه عموماً سرب بود و گاه از اکسید منگنز و کربن هم کمک گرفته می‌شد. مصری‌ها همچنین اولین مردمانی بودند که رنگ سبز را برای آرایش انتخاب کردند و از پودری سبز رنگ به عنوان سایه پشت چشم و رنگ کردن مژه یا ابرو استفاده می‌کردند. به مرور با مخلوط کردن این ترکیبات با اکسید مس و آهن رنگ‌های جدیدی مثل فیروزه‌ای و بنفش و .. به دست آمد و سایه‌ها تنوع رنگی پیدا کردند. افزودن پودرهای سفید نیز به مصریان اجازه داد تونالیته‌ای از سیاه به خاکستری و طوسی و سفید بسازند و با افزودن چربی به آن غلظت مواد را تغییر دهند و به عبارتی اولین مواد آرایشی هیولای وردپرس را تهیه کنند. به عنوان مثال از ترکیب رنگ‌ها، کرم روشن و پمادی بر پایه شیر اسب و آلباستر به دست آوردند و از آن برای رنگ کردن بدن استفاده کردند.

تاریخچه لوازم آرایشی به حدود ۷۰۰۰ سال پیش بازمی‌گردد طی قرن‌ها زنان از خاکستر کبریت‌های سوخته به عنوان سایه چشم، از میوه‌ها به خصوص توت فرنگی به عنوان رژ لب و مداد لب و از ادرار پسران جوان برای پوشاندن کک و مک و جوش‌های پوست صورت خود استفاده می‌کردند.

همزمان با مصریان، یونانی‌های باستان نیز از عسل برای مرطوب کردن لب‌ها و از چربی حیوانات که با پودرهای سفالی سفید مخلوط می‌شد برای پوشاندن لک‌های روی بدن و صورت استفاده می‌کردند. اما آرایش به شکلی که در زنان مصری دیده می‌شد در یونانی‌ها نبود. بر عکس آنها، زنان رمی دوست داشتند خود را به شکل یونانی‌ها درآورند. آن‌ها ابروها و موهای خود را با زرده تخم مرغ و له شده مورچه و مگس سیاه می‌کردند و حمام آفتاب می‌گرفتند تا پوست‌شان برنزه شود اما در این دوران هنوز آرایش آنچنان که باید رایج نبود. در قرن اول میلادی امپراتور روم نرون و همسرش پوپیا پوست خود را با کربنات سرب که بسیار سمی است سفید می‌کردند و از نوعی گچ دریاچه که حاوی سرب و بسیار سمی بود برای آرایش چشم استفاده می‌کردند.